بررسی میزان بروز اولین تشنج بدون تب بعد از اولین تشنج تب خیز و عوامل مرتبط با آن

چکیده سابقه و هدف: شایع ترین اختلال نورولوژیک کودکان، تشنج تب خیزاست. با توجه به میزان بروز متفاوت تشنج بدون تب بعد ازاولین تشنج تب خیز و عوامل مختلف موثر بر آن، این تحقیق به منظور تعیین میزان بروز اولین تشنج بدون تب بعدی و عوامل خطرزای مرتبط با آن صورت گرفت. روش بررسی: تحقیق به روش longitudinal بر روی کلیه کودکانی که به علت اولین حمله تشنج تب خیز از فروردین 1383 لغایت مهر 1384 بطور مستمر مراجعه و در بخش اطفال بیمارستان شهید صدوقی یزد بستری شده بودند، انجام گرفت. این کودکان حداقل 15 ماه پیگیری شدند و آنالیز اطلاعات با آزمون آماری دقیق فیشر صورت گرفت. یافته ها: تحقیق روی 139 کودک واجد شرایط که 7/54 درصد پسر و 3/45 درصد دختر در سنین 21/1± 03/2 سال بودند، انجام گرفت. نوع تب و تشنج در67 درصد موارد ساده و در 33 درصد موارد کمپلکس بود. تشنج بدون تب بعدی در 5/6 درصد بیماران بروز کرد و زمان بروز آن 4/9 ± 8/7 ماه بعد بود. عوامل مرتبط با بروز آن شامل تشنج تب خیز درظرف کمتر از یکساعت از شروع تب، تشنج تب خیز کمپلکس از نوع فوکال، تاخیر تکاملی و عود تشنج تب خیز بود. نتیجه گیری: در این مطالعه تشنج تب خیز فوکال از ریسک فاکتورهای بروز تشنج بدون تب بعدی بود لذا باید در تشخیص این نوع تشنج ها ، دقت بیشتری به خرج داد. واژگان کلیدی: تشنج تب خیز، تشنج تب خیز کمپلکس ، صرع